Հովվի Երգը

Ես հովիվ եմ մեր սարերում, դու դաշտի կակաչ,
Գիշեր-ցերեկ քո պատկերն է աչքերիս առաջ:
Գիշերները դուրս եկ նայիր սարում վառվող կրակին,
Կրակը իմ այրվող սերն է, քեզ է կանչում իմ անգին:

Քեզ համար եմ փչում շվին զով արշալույսին,
Որ դու լսես ու մոտս գաս նստենք միասին:
Դու այս օր ել մոտս չեկար, դու իմ հեռու իմ կարոտ,
Արի ճամփիդ քարեր չկան, ճամփեդ կանաչ ու շաղոտ: